அட்டவணை

    தலைப்பு தேதி தலைப்பு தேதி
  1. ஆரம்பம்
  2. 02-Oct-2009
  3. நீ
  4. 27-Sep-2009
  5. விமானத்தளத்தில்
  6. 17-Sep-2009
  7. நட்பு
  8. 13-Sep-2009
  9. வலி
  10. 10-Sep-2009
  11. வாழ்க்கை
  12. 08-Sep-2009
  13. பாகுபாடு
  14. 04-Sep-2009
  15. இலங்கை
  16. 24-Aug-2009
  17. விமானத்தில்
  18. 10-Aug-2009

ஆரம்பம்

சாம்பல் பூசியவனும், சுடுகாட்டில் வசிப்பவனும்
பாம்பில் படுத்தவனும், பக்தர்கள் காப்பவனும்
நான்முகனாய் சிந்தித்து மூவுலகை படைத்தவனும்,
ஆசைகள் துறந்து அன்பை வளர்த்தவனும்
சிலுவையை சுமந்து சிந்திக்க வைத்தவனும்
அனாதையாய் வளர்ந்து ஆண்டவன் ஆனவனும்
சொல்லாத கருத்தினை சொல்ல நினைக்கவில்லை
புதுமையாய் ஏதுமில்லை எளிமையை தவிர இங்கு
Hindu civilization contains many religious believes. Some of them are Saivam, Vaishnavam, Butham, and other major religions I know are Christ, and Muslim. Around twenty-two years ago, I saw all these religion symbols in one home. Praying the God needs no religion, it is just the believe.

விமானத்தில்

மூக்கின் முனையை மையமாக வைத்து
ஒரு வட்டம் போட்டு
பசுநீல நிறத்தில் அழகிய கண்கள் வரைந்து
செதுக்கிய மூக்கு,
சாயம் பூசாத செவ்விதழ்கள்,
தங்கத்தை கூந்தலாக்கி
தன் பெயரை எமிலி என்றாள்
காலை வணக்கம் சொன்னாள்

இரண்டடி கூட இடைவெளி இல்லை
நானும் வாய் நிறைய பல் தெரிய புன்னகை செய்தேன்
வார்த்தை வரவில்லை - எனக்கு
அவள் கேட்டாள் - இருக்கை எண் என்ன? என்று
4F என சொல்லி எனது வழி நடந்தேன்
சன்னலோரம் சாய்ந்து மௌனமாய் உறங்கிடவே

........................
........................

என் சந்தோஷங்கள் என்றும் கவிதை ஆனதில்லை
என் சோகங்கள் என்றும் நிழற்படம் ஆனதில்லை
உன்னிடம் இருந்த மௌனம் கலைக்க எனக்கு வழி தெரியவில்லை
படிக்கும்போது வெளிப்படுத்தும் மகிழ்ச்சி,
புரியும் எனக்கு மட்டும் வருவதில்லை
சில சிந்தனைகள், சில துளிகள்

In my routine travel, I felt something not good inside me. I usually don't pay any attention to the airhostess. On that day I saw a baby face with a great smile. When you get older, even a great smile brings back the memories of the past. Tried to sleep, but end up scribbling.

இலங்கை

பாதாள சாக்கடைக்காக போராடிய பொதுநலவாதி
தன் வீட்டின் இணைப்பு வந்ததும் நிறைவடைந்தான்
தெருக்கோடி வீட்டுக்காரன் இன்று முதல் எதிரி
அவன் வீட்டில் நாற்றம், காற்றின் திசை மாறும்போது மட்டும்

அமெரிக்கா அலாஸ்காவை வாங்கலாம், இந்தியா இலங்கையை கூடாதா?
தமிழ்நாடு தனி நாடில்லையென்றால், இலங்கை மட்டும் ஏன்?
ஒட்டிகொள்ளாவிட்டால் உடன் பிறந்தோர் இல்லையா? அந்தமான் மட்டும் ஏன்?
சிந்தித்துப் பார்த்தால் சுதந்திரப் போராட்டங்களும் சுயநலமாகிறது

வெய்யில் அதிகம் என புலம்பும் கண்களுக்கு
வெடிகள் இடையே விழும் பிணங்கள் தெரிவதில்லை
பிரச்சனைகளை போராட்டமாக்கி புகழ் பெரும் மனிதன்
தீர்வு காண்பதில்லை, இந்தியா இலங்கையை வாங்கப் போவதுமில்லை

Sri Lanka
India's freedom fight is a very complex history. Everybody may have their own opinions. I was reading the Barthiyar Kavithaigal. One of his poetry he mentioned as "Singala theevinuk oor palam amaimpom", means we will build a bridge between Tamil Nadu, and Sri Lanka. Unfortunately he was dead before the freedom. Did anybody really asked Sri Lanka to be a part of India. I don't know the answer. All I know is there were so many parts of current India wants to be a seperate country. Mr.Patel lead the team to make the current India. Why they skipped Sri Lanka? Is it too big of a place to aquire? I don't have the answer.

I am not asking India to conqure Sri Lanka. Just take care of legal issues between the communities. Atleast the common people in Sri Lanka should lead a better life. Don't they deserve a freedom? Just because a rebel group killed India's Prime Minister, should all the common people suffer?

Again another statement from Bharathiyar, "the forest fire don't care about the cow, or a baby". There are so many organizations fight for this issue, and this is my thought.


பாகுபாடு

கொட்டும் மழையில் அண்ணார்ந்து பார்த்தேன்
வாயில் விழுந்தது மழையின் துளிகள்

பாலைவனத்தில் தனிமையில் நடந்தேன்
வெப்பம் கொடுத்தது கதிரவன் கணைகள்

மொட்டைமாடியில் மல்லார்ந்து படுத்தேன்
வானில் தெரிந்தது ஆயிரம் ஒளிக்கல்

கடற்கறை மணலில் தனிமையில் இரசித்தேன்
அலையின் அசைவில் காற்றின் இசையை

பாதம் கீழே என்றும் உணர்ந்தேன்
பூமி என்னை அணைக்கும் அன்பை

பிறந்த குழந்தையாய் வாழ்ந்து முடிப்பேன்
மாறுதல் என்பதே இல்லா வாழ்க்கையை

Similar to Water, Fire, Sky, Air, and Earth never change until death.

வாழ்க்கை

வாழ்க்கையின் வேகத்தில் வாழ்க்கையே அடித்துச் செல்கிறது
வாழ்க்கையே இல்லாதது போல
நேற்று வரலாறு, நாளை கனவு - கூறுவர் எல்லோரும்
பேச்சு நேற்றைப்பற்றி, செயல் நாளையை நினைத்து
இன்று என்பதே இல்லாமல் போனது

சிறுவர் சிறுவராய் இல்லை
தெருக்கோடியில் கண்ணாம்பூச்சி இல்லை
பல்லாங்குழியும், தட்டாமாலையும் கேட்கவில்லை நான்
குரங்கிலிருந்து பிறந்தவன் குரங்காய் மாறவேண்டாம்
சுவர்களுக்குள் சிறைபடாமல் மனிதனாய் வாழவேண்டும்

My friend asked me “do you remember how long it took to came from twenty two years to forty two?” I happily replied “I didn’t feel a thing”. He replied then guess what? In twenty more years you will be sixty-two.

வலி

அதிவேக வண்டியில் சென்று பழகியதால்
மிதிவண்டியில் செல்லும் வேகம்
மிகவும் மெதுவாய் தெரிகிறது
மிதிப்பது கால்கள்தானே, கண்கள் இல்லையே

படுக்கையில் பாம்பு தினமும் கடித்தால்
பாம்புக்கடியும் தூக்கம் கலைக்காது
உடலின் வலியும், உணர்வின் வலியும்
ஒப்பிட்டுத்தானே எடைபோடப்படுகிறது

கரி எஞ்ஞினில் வேலை பார்த்தவன்
வெய்யிலுக்கு ஒதுங்குவதில்லை
ஆனால் ஓடித் தேய்ந்த கால்கள்
இன்று நடக்க முடியாமல் போகிறது

வெளிச்சம் தருகிறது என்ற ஒரே காரணத்தால்
சந்திரன் சூரியன் ஆவதில்லை
(வெளிச்சம்) கூடவே வெய்யிலும் வருவதால்தான்
உலகில் உயிரும், உயிருக்கு உணவும்தானே?

Day to day life is getting faster and faster. May be that is what called development, I assume.

If tough life becomes the entire life, then the body, and the soul get used to that. Nature? All the pains are always compared, whether physical, or emotional. A person with a single hairline fracture in the finger cannot complain to a person with a multiple fractures in the hipbone. Same way for emotion too.

Certain things get accustomed, others just worn out. Life, age seems to go in a single direction, but not.


நட்பு

பாரதி கவியின் எளிமையைப் போல
ஆழமாய் உணர்த்தும் கீதையைப் போல
சுருங்கச் சொல்லும் குறளைப் போல

பாட்டி முகதின் அழகைப் போல
அம்மா சமைக்கும் உணவைப் போல
எனது மகளின் தமிழைப் போல

உடலைக் காக்கும் உயிரைப் போல
எனக்கே எனக்காய் கடவுள் போல
முதுமையில் நட்பு பெற்றோர் போல

As we all know Barathi writes in simple Thamizh, Geethai is the guidance for life, and the short version of Geethai is part of Thirukkual.

Beauty is in the heart of who see, and not in the object, taste is by practice, and love makes everything good.

Similar to soul enhance the body, who helps to improve our life is an exclusive God, who controls our act when we are old are our friends.


விமானத்தளத்தில்

அழகான குழந்தைகள்,
சில தள்ளுவண்டிகளில் அமர்ந்துகொண்டு
சில பெற்றோருக்கு உதவியாய் அதை தள்ளிக்கொண்டு
சில முனகல்கள், சில அழுகைகள்
பலநேரம் புன்னகை மட்டுமே
கவலை இல்லாத உலகம் போலும்
கடந்துவந்து பலகாலம் ஆனதால்
எல்லாம் புகைமூட்டமாய் தெரிகிறது

சில மழலைகள் கையில் குவளையுடன்
சில மனதிற்குள் எழும்பிய கேள்விகளுடன்
அனைத்துமே தாய் தந்தையோடுதான்
குறைந்தது ஒருவராவது உடன் இருப்பர்
அழுதமாய் மூச்சு வாங்கியது
வயது கூடிவிட்டால் பெற்றோரை பிரிய வேண்டுமா?
நம் மனதிற்குள் நிம்மதிக்காக, காலதின்மேல் பழி
பிள்ளைகளின் வளர்ச்சிகாக, பொய்யை சொன்னது மதி

I was waiting in the airport watching the kids with the parents. Thank God, I am honored to have my parents. Some of my friends don’t have father or mother. Few don’t have both. We learn some from mom, and some from dad. They both are precious in some way, always.

நீ

உன் ஒற்றை முடி கொணர்ந்தால் போதும்
நான் உதவிக்கரம் நீட்டுவதற்கு

உன் பெயரின் ஒரு எழுத்திருந்தால் போதும்
நான் நண்பனாவதற்கு

உன் ஒற்றை சாயல் இருந்தால் போதும்
என் கவலை நீக்குவதற்கு

நினைவலைகள் மட்டும் இருந்தால் போதும்
என் உயிரை சுமப்பதற்கு

I am like a driver of the President's car. I have friends as pilot vehicles, and safety vehicle all around me. I have a close friend, but still I miss so much. May be because of our life went in different directions; we were not able to spend so much time as we used to be.

Old age always sees the new person in life by comparing the person in the past. How much it affects, may be depending on the relation with the person in the past.